Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

ΟΤΑΝ Η ΔΙΑΒΟΛΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΠΟΥΜΕΡΑΝΓΚ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ

Στις 13-1-09 με τον τίτλο "ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΛΙΒΕΡΙ" αναρτήθηκε στα blogs Αντι-κείμενα και troktiko κείμενο που αναφέρεται στις προθέσεις της ΔΕΗ να κατασκευάσει, σε αντικατάσταση παλαιών καί ρυπογόνων μονάδων της ,νέα Λιθανθρακική Μονάδα Ηλεκτροπαραγωγής στη θέση Μηλάκι Αλιβερίου.
Οι συντάχτες της ανάρτησης -γνωστοί και μη εξαιρεταίοι στη κοινωνία της ευρύτερης περιοχής Αλιβερίου-προσπαθούν για μιά ακόμη φορά να διαβάλλουν κάθε αντίθετο στο σκοπό τους.
Επειδή μεταξύ των διαβαλλομένων αναφέρονται ο Νομάρχης Εύβοιας ,η Δήμαρχος Ταμιναίων και εγώ προσωπικά θεωρώ υποχρέωσή μου απέναντι στους επισκέπτες των blogs να σχολιάσω την ανάρτηση.

Αναρωτιέμαι αν η φτώχια επιχειρημάτων η η εκτέλεση συγκεκριμένου συμβολαίου εχει οδηγήσει τους συντάχτες της ανάρτησης στον ολισθηρό δρόμο της διαβολής.

Οι απόψεις μου για τον Μακροχρόνιο Ενεργιακό Σχεδιασμό ,την αντιμετώπιση των στρεβλώσεων στην υπό διαμόρφωση αγορά Η.Ε. και της "ελέω" Οριακής Τιμής του Συστήματος κερδοσκοπίας σε βάρος της ΔΕΗ και των καταναλωτών, την κατάσταση της ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ,την ανάπτυξη της ΕΥΒΟΙΑΣ γενικά και της Καρυστίας ειδικότερα, έχουν εκφραστεί δημόσια εδώ και πολλά-πολλά χρόνια και δυστυχώς για τους συντάχτες της ανάρτησης επιβεβαιώνονται μέρα με την ημέρα.

Η προσπαθειά τους να με εμφανίσουν "πόρτα-πόρτα" πραματευτή συμφερόντων γίνεται μπούμερανγκ και τους επιστρέφει .

Προκειμένου να μην υπάρχει καμιά παρανόηση για τις διαχρονικές και ιδιαίτερα επίκαιρες απόψεις μου τις παραθέτω για μιά ακόμη φορά

α)Η χώρα μας και λόγω ιδιομορφιών που υπάρχουν στο Ηλετρικό μας Σύστημα χρειάζεται επειγόντως έναν ξεκάθαρο Μακροχρόνιο Ενεργιακό Σχεδιασμό.
Είναι επιτέλους ευρύτερα αποδεχτή η άποψη ότι ο προβλεπόμενος τόσο από τις ευρωπαικές οδηγίες όσο και από το νόμο 2773/99 Μ.Ε.Σ. δεν έγινε γιατί τα μεγάλα και διαπλεκόμενα συμφέροντα δεν τον ήθελαν . Οι κυβερνώντες δεν ήθελαν να τα δυσαρεστήσουν η ακόμη "να περιορίσουν τις επιλογές τους " σαν υποψήφιων επενδυτών.
Χωρίς Μ.Ε.Σ. τα μεγάλα συμφέροντα σε ιδιαίτερη σύμπνοια με την κυβέρνηση της Ν.Δ. βυσσοδομούν σε βάρος της εθνικής οικονομίας ,της ΔΕΗ και τελικά των καταναλωτών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι επέβαλαν λογικές η ΔΕΗ να αγοράζει ακριβά το ηλεκτρικό ρεύμα παράγουν η εμπορεύονται και να τους το πουλά στη συνέχεια για τις ανάγκες τους σε πολύ χαμηλώτερη τιμή. Χαρακτηριστική η περίπτωση της πρώην "Αλουμίνιον της Ελλάδος " και νυν "Edessa Hellas"+ "Μητυλιναίος Α.Ε."
Ο Μ.Ε.Σ. πρέπει να πάρει την μορφή Υπουργικής Απόφασης και σε αυτή να καθορίζεται ο τρόπος κάλυψης των ενεργιακών μας αναγκών σε τιμές λογικές ,η ασφάλεια εφοδιασμού , η τήριση των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας για τον δραστικό περιορισμό των ρύπων του θερμοκηπίου , η προστασία του περιβάλλοντος, η περιφεριακή ανάπτυξη ,το μίγμα καυσίμων κλπ.
Γι' αυτό το θέμα έπρεπε να γίνουν συζητήσεις και κινητοποιήσεις αφού εξ αντικειμένου κάθε παράληψη κοστίζει πανάκριβα στο ΛΑΟ.

Αλήθεια γιατί οι συντάχτες της ανάρτησης δεν ενοχλούνται καθόλου από αυτή την κατάφορη παραβίαση του νόμου που ζημιώνει βάναυσα τα Λαϊκά εισοδήματα?

β)Στα πλαίσια του Μ.Ε.Σ. πρέπει να καθοριστούν οι βασικές στρατιγικές επιλογές της χώρας μας και να καθοριστούν οι στόχοι μας . Πρώτη προτεραιότητα πρέπει να δωθεί στην εξοικονόμιση και την ορθολογική διαχείρηση των ενεργιακών πόρων ,την αξιοποίηση των εγχώριων πηγών και με ιδιαίτερη ένταση των καθαρών ανανεώσιμων.Με βάση τις προβλέψεις για τις μελλοντικές μας ανάγκες και την εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας για περιορισμό των ρύπων του θερμοκηπίου κατά 20%-μέχρι το 2020- της αυξησης των ΑΠΕ στο 20%-της συνολικής ενεργιακής κατανάλωσης-και την εξοικονόμιση κατά 20% αλλά και των συνθηκών που έχουν δημιουργηθεί στην αγορά Η.Ε. είναι αναγκαία τόσο η αντικατάσταση παλαιών μονάδων της ΔΕΗ όσο και η προσθήκη νέων.Το μίγμα καυσιμου για την Ηλεκτροπαραγωγή αποτελεί την κρισημότερη επιλογή.

γ)Ειναι λάθος η κάλυψη των μελλούμενων μεγάλων αναγκών μας να εναποτεθεί μόνο στην εξοικονόμιση και τις ΑΠΕ όπως μεγαλύτερο λάθος είναι στο μίγμα καυσίμου πέρα απο τον εγχώριο λιγνίτη να είναι μόνο Φυσικό Αέριο.
Η πρόσφατη Ρωσο-Ουκρανική κρίση επιβεβαίωσε του"λόγου το ασφαλές".
Η πυρινική ενέργεια είναι και θα είναι για πολλά ακόμη χρόνια εκτός επιλογής.
Τι απομένει?
Απομένει από τα συμβατικά καύσιμα ,πέρα από τον εγχώριο λιγνίτη ,το πετρέλαιο που όμως έχει ξεπεραστεί, το Φ.Α. που ήδη συμμετέχει με υψηλά ποσοστά στην ηλεκτροπαραγωγή και η ασφάλεια εφοδιασμού επιβάλει να τεθεί ανώτατο όριο συμμετοχής , ο λιθάνθρακας και οι εισαγωγές ενέργειας ,μιά λύση ακριβή για τους καταναλωτές , με μηδενική συμβολή στην απασχόληση και κρίσημη εξάρτηση από όλους τους γείτονες.
Αν αποκλείσουμε την πυρηνική και το πετρέλαιο ,
αν για λόγους ασφάλειας εφοδιασμού ενεργιακής εξοικονόμησης και οικονομίας τεθεί όριο στη συμμετοχή του Φ.Α. στην ηλεκτροπαραγωγή ,
τότε μετά την εξοικονόμιση και τις ΑΠΕ ,ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν μένουν άλλες επιλογές για τις θερμικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής απο τον λιγνίτη και τον λιθάνθρακα.

δ)Προσωπικά πιστεύω οτι πρέπει να στοχεύσουμε καί ν' αγωνιστούμε για την εξοικονόμιση ενέργειας ,την αξιοποίηση των ΑΠΕ με εξάντληση των δυνατοτήτων μας-που ασφαλώς ξεπερνούν τις διεθνείς μας υποχρεώσεις - σε συνδιασμό με δημιουργία δομών εγχώριας παραγωγής εξοπλισμού,δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, ανάπτυξης τεχνολογίας και εξαγωγών και ταυτόχρονα με εξασφάλιση συμμετοχής των τοπικών κοινωνιών στη χωροθέτηση των εγκαταστάσεων παραγωγής ,την απασχόληση και τη διανομή του παραγώμενου πλούτου.

Δεν είναι όμως λογικό να αποκλείσουμε την ένταξη στο ηλεκτροπαραγωγικό δυναμικό της χώρας νέων μονάδων με στεραιά καύσιμα ,ιδιαίτερα για μονάδες στο νότιο σύστημα, όταν μάλιστα πρόκειται να αντικαταστήσουν παλαιές και εξαιρετικά ρυπογόνες μονάδες βάσης που σήμερα λειτουργούν με λιγνίτη-που τελειώνει -και μαζούτ , επιπρόσθετα είναι χαμηλού βαθμού απόδοσης και παίζουν συμαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των τιμών που γίνονται οι συναλλαγές στην ημερίσια αγορά Η.Ε.

ε)Αν δεχθούμε ότι κάθε ένταξη μονάδας πρέπει και θα γίνεται με κριτήρια
1.την βέλτιστη επιλογή τεχνολογίας
2.την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων στο περιβάλλον και το κλίμα
3.την απασχόληση
4.την ανταγωνιστικότητα της εθνικής μας οικονομίας
5.την αξιοποίηση υπαρχουσών υποδομών
6.την προστιθέμενη αξία στην εθνική μας οικονομία και την ανάπτυξη εγχώριας τεχνολογίας ,
ΤΟΤΕ η θεση Μηλάκι Αλιβερίου αποτελει την βέλτιστη επιλογή για μονάδα ηλεκτροπαραγωγής που έχει καύσιμο το λιθάνθρακα.
Απαραίτητη προϋπόθεση η σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας.

στ)Στην περιοχή Αλιβερίου η βιομηχανική ανάπτυξη αποτελεί μονοδρομο.

Ματαιοπονούν όσοι υποστηρίζουν ότι υπάρχουν εναλλακτικές αφού ακόμη και στον παράδεισο τα πουρνάρια δεν μπορούν να γίνουν κερασιές .

Η περιοχή βρισκεται εδω καί πολλά χρόνια σε τροχιά αποβιομηχάνισης .
Τα τελευταία 20 χρονια έχει χαθεί εισόδημα που αντιστοιχεί σε 1200 θέσεις καλά αμοιβόμενης εργασίας.

Επιβάλλεται εξω απο κάθε ακρότητα η κοινωνία να ενημερωθεί υπεύθυνα και να διεκδικίσει μερτικό από την ανάπτυξη γιατί διαφαρετικά θα έχει πλέον την τύχη άλλων περιοχών που αποβιομηχανοποιήθηκαν.

Το ζητούμενο είναι η ανάπτυξη και η ευημερία των πολλών,σε συνδιασμό με την προστασία του περιβάλλοντος καί όχι η απερήμωση της περιοχής ,οι νέες θέσεις εργασίας σε συνδιασμό με την διατήρηση των παλαιών και όχι η νιρβάνα των βολεμένων. Η εργασία και οι προοπτικές ανάπτυξης για τους νέους καί άνεργους της περιοχής καί οχι η εξυπηρέτηση κομματικών και άλλων σκοπιμοτήτων.

Στα πλαίσια αυτά επιβάλλεται η τοπική κοινωνία και η ηγεσία της να διεκδικήσουν ανταποδοτικά οφέλη και δημιουργία νεων υποδομών που θα εξασφαλίζει νέο δυναμισμό και επιτάχυνση της ανάπτυξης στην περιοχή.

Ας σταματίσουν λοιπόν οι συντάχτες της ανάρτησης νά προκαλούν και ας ανοίξουν τα μάτια τους οι ακόλουθοι τους. Στο όνομα της οικολογίας δέν πρόκειται να δεχθούμε την τόσο απροκάλυπτη εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων, ούτε να παραιτηθούμε από τις απόψεις μας γιατί επιδίδονται σε ακατάσχετη κινδυνολογία για καρκίνο και θάνατο.

Ο κυρίαρχος ΛΑΟΣ αφού ενημερωθεί υπεύθυνα έχει το λόγο και τις αποφάσεις.


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ
π.Βουλευτής Εύβοιας

1 σχόλιο:

  1. Στις θέσεις που υποστηρίζεις θέλω να προσθέσω κάποιες σκέψεις που έχω ήδη δημοσιεύσει:
    1. Η ανάπτυξη του Ενεργειακού Κέντρου του Αλιβερίου αποτελεί αδιαπραγμάτευτο στόχο της τοπικής κοινωνίας η οποία απαιτεί από όλους Κυβέρνηση και Πολιτικά Κόμματα την διαμόρφωση και παρουσίαση ενός συγκεκριμένου σχεδίου και χρονοδιαγράμματος. Η διαχρονική απαξίωση του Ενεργειακού Κέντρου του Αλιβερίου δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.
    2. Ο αγώνας για την προστασία του περιβάλλοντος είναι αγώνας ιερός γιατί είναι αγώνας για την ζωή. Το διακύβευμα όμως της προστασίας του περιβάλλοντος είναι ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος πρέπει να ζει σε συνθήκες ποιότητας ζωής και ανάπτυξης. Ο άνεργος, ο οικογενειάρχης που δεν έχει εισόδημα, ο επαγγελματίας που δεν έχει πελάτες δεν μπορούν να αποτελέσουν μία κοινωνία δυναμική που αγωνίζεται και επιβάλλει τους όρους της για την προστασία του περιβάλλοντος. Η φτώχια είναι εξάλλου συνέπεια της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και επομένως η καταπολέμησή της είναι προϋπόθεση για την προστασία του. Συνεπώς η εξασφάλιση της απασχόλησης και την οικονομικής ανάπτυξης είναι όρος για την ενδυνάμωση των τοπικών κοινωνιών στον αγώνα τους για την βελτίωση της ποιότητας ζωής.
    3. H προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας να γίνει με όρους κάλυψης των αναγκών της τοπικής κοινωνίας. Βασική προϋπόθεση γιαυτό είναι η συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης στις επενδύσεις γιατί τότε μόνο εξασφαλίζεται η τοπική αποδοτικότητα, στοιχείο ταυτόσημο με την έννοια της αειφόρου ανάπτυξης. Πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση είναι η παραχώρηση της χρήσης των δημοσίων δασικών εκτάσεων στους ΟΤΑ και η αξιοποίησή τους για την χωροθέτηση Μονάδων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, συμβάλλοντας έτσι στην απόδοση ενός δυναμικού τοπικού πόρου.
    4. Το Αλιβέρι αποτελεί, μετά την Χαλκίδα, τον σημαντικότερο Βιομηχανικό και Βιοτεχνικό Κέντρο της Εύβοιας. Όσο όμως αφήνονται στην τύχη τους επιχειρήσεις και εργαζόμενοι σε αυτές το μέλλον προοιωνίζεται ζοφερό. Χρειάζεται συστράτευση της τοπικής κοινωνίας για την άμεση διεκδίκηση της αναβάθμισης του δευτερογενή τομέα στην περιοχή της Ανατολικοκεντρικής Εύβοιας με την δημιουργία οργανωμένης, σύγχρονης και με πληρότητα υποδομών Βιομηχανικής Περιοχής (ΒΙΠΕ). Αυτό πρέπει να γίνει παράλληλα με την ανάπτυξη αντιρρυπαντικών υποδομών και δομών προστασίας του περιβάλλοντος. Η άμεση προώθηση των αναγκαίων οδικών αξόνων από την Χαλκίδα έως το Αλιβέρι και από εκεί έως τον Λιμένα της Κύμης αποτελεί επίσης κρίσιμη προϋπόθεση για την ανάπτυξη της περιοχής. Δυστυχώς σε αυτά τα θέματα Τοπικές Αρχές και τοπική κοινωνία παραμένουμε βωβοί θεατές. Απαιτείται ένα ειδικό σχέδιο ανάπτυξης που να ενώνει και να συνεγείρει τις τοπικές δυνάμεις. Αυτό αποτελεί ληξιπρόθεσμο χρέος της τοπικής αυτοδιοίκησης και των δύο βαθμών.

    ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή